Over Hanneke: mijn paspoort
Voornamen: Hanneke (naar mijn vader Jean),
Agnes (naar mijn moeder Jessie),
Cornelia (naar oma van vaders kant)
Achternaam: Koene
Geboren: 20 juli 1960. Ik kwam ter wereld tijdens een hittegolf in Roermond.
(Twee broers beiden jonger, beiden ook geboren tijdens hittegolven).
Woonachtig: in Noorbeek in het Zuid-Limburgse Heuvelland. Ik las al over dat dorp toen ik 15 was, in een romannetje van Leni Saris. Ik las in die periode veel van dit soort boekjes, wat mijn belezen vader dapper verdroeg. Geef mij vandaag en iedere dag speelt dus in Noorbeek. Ik heb het nog.
Burgerlijke stand: Tja
Blijkbaar kun je nooit terug naar ongehuwd. Ongehuwd is iets als niet gelukt, terwijl gescheiden betekend mislukt. Relationeel dan.
Voor de burgerlijke stand ben ik gescheiden. Zelf beschouw ik mij gewoon prima zo, ik zie wel.
Kinderen: Twee, eigenlijk.
© Mijn jongste zoon is volwassen, ik beviel van hem tijdens een hittegolf. Hij werd geboren op de dag dat Diana verongelukte. Zijn geboortedag wordt nog vaak herdacht.
© Mijn oudste zoon leefde maar twee dagen.
Hij was de enige die in een storm geboren werd. Ik herinner hem elke dag en herdenk hem elk jaar op zijn verjaardag.
Huisdieren: Vooral een kat. (Maar ik weet niet zeker of zij het met de omschrijving ‘huisdier’ eens is) en twee vissen.
Buitenshuis: Ben ik politiek actief als raadslid/fractievoorzitter in de gemeenteraad van Eijsden-Margraten. En ik ben een paar uur per week chauffeur op de buurtbus tussen Meerssen en Eijsden.
Mijn taak?
Ik ben de gastvrouw in het Thuis voor Verhalen.
• Ik ontvang mensen die een verhaal willen halen of brengen, of zich in een verhaal verdiepen.
• Ik verwelkom de verhalen in al hun vormen
en help ze gelezen, gehoord
en bewaard worden.
• Ik tolk tussen zakelijke, ambtelijke taal en gewonemensentaal
• Ik breng verschillende 'talen' met elkaar in contact.
Waarom doe ik dit?
In de jaren dat ik een boekhandel had ben ik mij bewust geworden van mijn liefde voor geschreven taal en van het belang om die liefde te verspreiden.
Ik ben ervan overtuigd dat lezen wezenlijk belangrijk is om verbinding en verdieping te realiseren.
Geschreven taal in je hoofd omzetten in iets levends, iets betekenisvols, is een vaardigheid die iedereen rijker maakt. Ik zie die vaardigheid verdampen en dat baart mij zorgen.
In mijn Thuis voor Verhalen help ik het lezen levend te houden.
Waarom moet je bij mij zijn?
Mijn sterke punt is verbanden leggen.
• Mijn werk in het boekenvak en in de politiek confronteert mij met een heleboel verschillende zaken, waar ik duidelijke lijnen tussen zie lopen, die benut moeten worden.
• Ik ken veel mensen die met verschillende dingen bezig zijn die elkaar kunnen aanvullen en versterken.
Ik kan goed voortborduren. Heb je een idee, wil je iets, maar kom je niet verder. Laat me er eens naar kijken.
Ik kan een plek bieden waar verhalen worden achtergelaten, omdat men ervan af wil, of omdat ze te mooi zijn om niks mee te doen.
Die plek ligt in een prachtige omgeving, waarin gewerkt kan worden, maar ook gedachteloos gestruind, verzonnen en gedroomd.
Ik kan schrijven.
• Ik schrijf graag gelezen blogs op eigen initiatief
• Ik schreef als boekhandelaar voor Boekblad, vakblad voor het boekenvak.
• Ik schrijf voor Dagblad de Limburger over kinderboeken.
• Ik schrijf voor Raadsledennieuws over mijn ervaringen als raadslid.
Ik krijg van vriend en vijand te horen
‘dat ik iets met mijn schrijven moet
gaan doen.’ Een boek bedoelen ze dan. Misschien, ik denk erover na.
